„Juwenilia” to pierwszy z trzech tomów krytycznego wydania Dzieł literackich i teatralnych, który zawiera wczesną twórczość literacką Karola Wojtyły i obejmuje utwory powstałe w okresie od 1938 do 1946 roku. To cenne świadectwo dokonujących się w Karolu Wojtyle przemian, które doprowadziły do podjęcia ostatecznej decyzji o porzuceniu studiów polonistycznych oraz kariery aktorskiej i wyborze kapłaństwa. Warto zaznaczyć, że tom I zawiera również teksty nieznane czytelnikom, do tej pory niepublikowane.
O młodzieńczych utworach, wierszach i dramatach wiedzieli tylko najbliżsi przyjaciele. Tekstów tych Wojtyła nie publikował, krążyły w odpisach adresowanych do przyjaciół. Wybór Wojtyły na papieża 16 października 1978 roku sprawił, że wszystko, co dotyczyło jego dotychczasowego życia, wzbudziło wielkie zainteresowanie. W świat poszła wiadomość, że Jan Paweł II był w przeszłości aktorem, poetą i dramaturgiem. Wydawnictwo Znak zwróciło się do Ojca Świętego o zgodę na wydanie jego wierszy, dramatów i artykułów na tematy teatralne. Z Watykanu przyszła wyraźna sugestia, ażeby selekcją utworów oraz układem zbiorowego wydania zajęli się Marek Skwarnicki i Jerzy Turowicz. Skwarnicki wielokrotnie podkreślał, że w 1978 roku „jedynym życzeniem szczegółowym autora było to, by publikować wyłącznie utwory i teksty uprzednio ogłoszone drukiem”. Prace nad przygotowaniem zaplanowanej przez Znak edycji Poezji i dramatów rozpoczęły się zimą 1978/1979. Wypracowaną przez Skwarnickiego i Turowicza koncepcję tomu Poezji i dramatów Skwarnicki przedstawił Janowi Pawłowi II w czerwcu 1979 roku. Propozycje Skwarnickiego i Turowicza zostały zaakceptowane. Poezje i dramaty ukazały się w 1979 roku w nakładzie dwunastu tysięcy egzemplarzy, który dość szybko został wyczerpany; pojawiły się dodruki, a później następne wydania. Kolejne edycje utworów literackich Wojtyły sprawiły, iż w kręgu badaczy jego twórczości pojawiły się sugestie o konieczności przygotowania krytycznego wydania tekstów literackich Papieża, sięgnięcia do źródeł, czyli zachowanych rękopisów i maszynopisów, przechowywanych w różnych miejscach, często w prywatnych zbiorach. Uświadamiano sobie coraz bardziej, że istnieją poważne różnice pomiędzy poszczególnymi wersjami tekstów. Dostrzeżono wówczas także znaczenie wówczas także znaczenie korespondencji Wojtyły, związanej z jego fascynacjami literackimi i teatralnymi.