Ostatnie spotkanie uczestników Inkubatora Miłosierdzia było wyjątkowe, ponieważ połączono je z konferencją „Radość i cierpienie w nauczaniu Jana Pawła II”. W wydarzeniu tym wzięli udział m.in. stypendyści m.st. Warszawy, wolontariusze Centrum Myśli Jana Pawła II i Caritas Archidiecezji Warszawskiej oraz ich podopieczni.
Wstań, ty, który cierpisz, i ty, któremu, jak się wydaje, życie odmówiło wielu rzeczy, wstań, kiedy czujesz się odsunięty, opuszczony, wyobcowany: wstań, bowiem Chrystus okazał ci swoją miłość i ma dla ciebie niespodziewaną możliwość realizacji i solidarności.
Jan Paweł II, Rzym, 8 czerwca 1986 roku
Podczas spotkania, które odbyło się w hospicjum Caritas przy Krakowskim Przedmieściu, dyskutowano o cierpieniu we współczesnym społeczeństwie, kondycji egzystencjalnej człowieka chorego oraz duchowej wartości świadectwa. Inspirację do rozważań stanowiły list apostolski Salvifici Dolores oraz listy do chorych Jana Pawła II.
Głos zabrali m.in. Jerzy Łukasiewicz, założyciel i przewodniczący Rady Fundacji „Żyć z chorobą Parkinsona”, Angelika Metzger z Centrum Myśli Jana Pawła II oraz ks. Jacek Mroczkowski, kapelan zespołu Caritas AW. Dyskusję poprowadziły wolontariuszki CMJPII: Angelika Niedziółka i Małgorzata Maciejewska.
Prelegenci przywoływali słowa Jana Pawła II, który mówił o tym, że cierpienie jest niezrozumiałą tajemnicą, do której podejść można jedynie z szacunkiem i wiarą. Można je rozpatrywać w dwojaki sposób: jako zło będące konsekwencją grzechu pierworodnego oraz jako próbę będącą codziennym wezwaniem do nawrócenia, zwrócenia się ku Dobru. Papież nierzadko nawiązywał do postawy biblijnego Hioba, który – mimo że był człowiekiem sprawiedliwym – doświadczył w swym życiu misterium cierpienia.
Zwrócono też uwagę na to, że najważniejszym zadaniem chorego jest odnalezienie sensu swego cierpienia. Pomóc w tym mogą najbliżsi, ale też duszpasterze.
Uczestnicy konferencji udali się również na oddział hospicjum, by poznać podopiecznych i przyjrzeć się pracy wolontariuszy.
Wypowiedzi panelistów oraz osobiste świadectwa słuchaczy na temat przeżywania cierpienia pozwoliły stypendystom szerzej spojrzeć na zagadnienie cierpienia oraz nakłoniły do refleksji. Oby to spotkanie pomogło uczestnikom stawić czoła cierpieniu i odpowiedzieć miłością na potrzeby chorych i cierpiących.
