Janina Ochojska nie tylko wierzy, że świat można zmieniać na lepsze, ale po prostu to robi. Pomimo własnej niepełnosprawności od wielu lat niesie pomoc ludziom w Polsce i na świecie oraz angażuje się w pomoc humanitarną. W 1994 roku założyła Polską Akcję Humanitarną, organizację pomagającą ludziom na całym świecie, głównie w rejonach ogarniętych konfliktami zbrojnymi oraz tych, w których panuje bieda i głód. 19 czerwca o godzinie 19.00 zapraszamy na spotkanie z tą niezwykłą osobą, które odbędzie się w ramach cyklu „Inspirujący ludzie”.
– Człowiek nie może istnieć w pustce. Powinien wspierać tych, którzy tego potrzebują. Tak się złożyło, że zajmuję się tym zawodowo. A w takiej dziedzinie nie można robić czegoś byle jak, bo pomaganie oznacza przecież bardzo poważną ingerencję w życie innych ludzi. Dlatego to pomaganie musi być najwyższej jakości. Gdy tak patrzę wstecz, to widzę, że całe moje życie prowadziło mnie do robienia tego, czym zajmuję się obecnie. (…) Robię to również z pasji, ponieważ jest to dla mnie niezwykła przygoda z ludźmi, zarówno z tymi, którym niesiemy pomoc, jak i tymi, którzy nas wspierają i dzięki nim tę pomoc możemy ofiarować – mówi Janina Ochojska.
Podczas spotkania Janina Ochojska opowie o swoich doświadczeniach, codziennych barierach, przyjaźniach, osobach, które ją inspirują do działania. Podzieli się z nami swoimi porażkami i sukcesami oraz wyjaśni, dlaczego nie została astronomem.
Zachęcamy do przygotowania pytań, które można będzie zadać naszemu gościowi.
Spotkanie odbędzie się w ramach cyklu „Inspirujący ludzie”, poświęconemu osobom, które pomimo barier i ograniczeń, żyją z pasją, nie boją się wyzwań, robią wiele dobrego na rzecz innych. Gościem pierwszego spotkania w cyklu była dr Heleny Pyz „Mami z Dżiwodaja”, która od ponad 20 lat pracuje w Indiach wśród osób dotkniętych trądem.
19 czerwca, 2012 roku, godz. 19.00
Centrum Myśli Jana Pawła II, 1Piętro, ul. Foksal 11
Janina Ochojska urodziła się 12 marca 1955 roku w Gdańsku. Ukończyła liceum ogólnokształcące w Zabrzu, potem studiowała astronomię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracowała w Pracowni Astrofizyki PAN w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jako studentka działała w Duszpasterstwie Akademickim oo. Jezuitów, a w 1976 roku włączyła się w działalność opozycyjną, angażując się m.in. w powstanie toruńskiego NSZZ „Solidarność”. W 1989 roku założyła w Polsce oddział fundacji „EquiLibre”, zajmującej się pomocą humanitarną. W 1992 roku zorganizowała konwój polskiej pomocy dla byłej Jugosławii. W 1994 roku założyła Fundację Polska Akcja Humanitarna.
Jest laureatką wielu krajowych i zagranicznych nagród. Otrzymała m.in.: tytuł Kawalera Legii Honorowej, Nagrodę im. Jana Karskiego (USA), Order Uśmiechu, Nagrodę Fundacji im. Romerów (Kanada), Medal św. Jerzego przyznany przez „Tygodnik Powszechny”, Atsushi Nakata Memorial (Japonia).
