W minioną niedzielę odbyło się spotkanie w Klubie Seniora na Powiślu. Było ono dyskusją skupioną wokół życia i nauczania Jana Pawła II, mającą szczególnie na celu ujęcie problemu starości.
Prowadzone przez nas spotkanie, w klubie mieszczącym się przy parafii pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Warszawie, było związane z obchodzonym w całej Polsce X Dniem Papieskim.
Czy człowiek stary ma coś jeszcze do zaoferowania światu i społeczeństwu? Czy cierpienie i choroba ma sens? Czy współczesny człowiek rozumie sens przemijania?
Być może właśnie ze względu na aktualność tej problematyki temat cieszył się zainteresowaniem i przybyło wielu seniorów. Wspólnie z członkami Klubu Seniora próbowaliśmy przywołać słowa Ojca Świętego skierowane do ludzi w podeszłym wieku.
Do zadań, które Papież, a razem z nim Kościół, stawia przed ludźmi starymi, należą m.in.:
– wymiana międzypokoleniowa, w rodzinie i w społeczeństwie,
– misja apostolska i ewangelizacyjna,
– aktywność społeczna, a także, o ile pozwalają na to warunki, zawodowa,
– łączenie swej choroby i cierpienia z Ofiarą Jezusa Chrystusa za zbawienie świata.
Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej Christifideles laici przypomniał ludziom starszym:
„Nie jesteście i nie powinniście uważać się za ludzi żyjących na marginesie Kościoła, bierny element świata, który żyje w zbyt szybkim tempie, ale za czynne podmioty przeżywające płodny pod względem duchowym i ludzkim etap ludzkiego życia. Macie jeszcze misję do spełnienia, macie jeszcze wiele do ofiarowania. Wedle Bożego planu każda ludzka istota jest życiem, które stale wzrasta, począwszy od pierwszej iskierki istnienia, aż do ostatniego tchnienia” (nr 48).
Starość to pomyślny czas, w którym dopełnia się miara ludzkiego życia. Stanowi, według Papieża, ostatni etap ludzkiego dojrzewania i znak Bożego błogosławieństwa. Ludzie starzy są skarbnicą cennych rad dzięki wieloletniemu doświadczeniu. Są przekaźnikami tradycji, a kruchość ich zdrowia przypomina o potrzebie jedności i solidarności pokoleń.
W przemówieniu skierowanym w 1999 roku do Organizacji Narodów Zjednoczonych Papież podkreślił, że rozmyślając o starości, trzeba skupić swą uwagę na człowieku, który od poczęcia aż do śmierci jest darem Boga, Jego obrazem i podobieństwem, zabiegać też o to, aby każda chwila ludzkiej egzystencji przeżyta została w pełni i z godnością. (01.10.1999)
Spośród najważniejszych dokumentów, w których temat starości, podeszłego wieku jest podejmowany przez Papieża, warto wymienić m.in.: List Ojca Świętego „Do moich braci i sióstr – ludzi w podeszłym wieku”, posynodalną adhortację Christifideles laici, adhortację Familiaris consortio, encyklikę Evangelium vitae. Polecamy też list apostolski Salvifici Dolores o wartości cierpienia i choroby.
Wszystkie te dokumenty, oraz inne, uzupełniające lekturę, są dostępne w Bibliotece Centrum Myśli Jana Pawła II, mieszczącej się w naszej siedzibie w Warszawie – ul. Foksal 11, III piętro.
