Trzecią debatę cyklu Miasto Dialogu rozpoczęliśmy od próby odpowiedzenia na pytania czym jest ubóstwo? Jak w kontekście polskich metropolii ubóstwo powinniśmy rozumieć i na co zwracać szczególną uwagę? Jeżeli chodzi o definicję ubóstwa, to wiele zależy od tego co jest naszym wskaźnikiem i co chcemy zmierzyć. Czym innym będzie przecież brak zaspokojenia podstawowych potrzeb, czy wykluczenie z życia społecznego, czy też brak realizacji jakiś szans życiowych, czy swoich marzeń, a wszystko to może znaleźć się w tak pojemnym pojęciu jak ubóstwo. to bez wątpienia miasto nam się kojarzy na ogół z nieco wyższym standardem życia, także wyższe koszty życia.
W rozmowie udział wzięli:
- dr hab. Piotr Broda-Wysocki – Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Zajmuje się problematyką społeczeństwa obywatelskiego, organizacji pozarządowych i wykluczenia społecznego. Uczestnik projektów realizowanych na potrzeby Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej poświęconych pomocy społecznej i zwalczaniu ubóstwa, współtwórca Narodowej Strategii Integracji Społecznej.
- Magdalena Macińska – Międzynarodowy Ruch ATD Czwarty Świat
- Hubert Walczyński – Magazyn KONTAKT
Okazuje się, że ubóstwo ekonomiczne nie jest jedynym wyznacznikiem biedy. Nie ma znaczenia czy to jest miasto, czy też inne miejsce. Nasi eksperci podkreślali, że w sytuacji, gdy w Polsce w skrajnym ubóstwie żyje 1, 6 miliona osób (żyją za mniej niż 690 złotych na osobę miesięcznie, licząc na gospodarstwo domowe) to wciąż wskazywałoby, że mimo iż wiele o przeciwdziałaniu ubóstwu rozmawiamy, to zdecydowanie mamy za dużo narzekania na ubóstwo bogatych, a zdecydowanie za mało rzetelnej, prawdziwej wiedzy o tym, jak ten problem wygląda i jak szeroka jest jego skala.
W zakresie miejskiej działalności powinno być przede wszystkim minimalizowanie grup skrajnie ubogich. Podczas spotkania eksperci wskazywali silne powiązanie problemu bezdomności z ubóstwem i jego wypychania w sferze infrastruktury na peryferia metropolii. Podjęto także temat ubóstwa ukrywanego i tzw. dziedziczonego, które wymaga lokalnych, miejskich rozwiązań systemowych, które nie będą ograniczać się tylko do wsparcia socjalnego, finansowego. Należy usuwać przyczyny popadania w ubóstwo i przyczyny pozostawania w nim. W tym temacie mieszczą się m.in. takie nieoczywiste obszary jak: przeciwdziałanie klęskom żywiołowym, przestępczości, wyzyskowi, nieudolnej pomocy oraz zapobieganie decyzjom, które sprzyjają ubóstwu jak rezygnacja z nauki. Uczestnicy debaty postawili wyraźną tezę, że wśród ludzi dotkniętych ubóstwem, nie ma przestrzeni ani mentalnej, ani intelektualnej na to, aby udzielać się społecznie, jako aktywny obywatel.
___________
Miasto Dialogu to wieloletni projekt badawczo-wdrożeniowy, poprzez który podejmujemy refleksję nad wartością i jakością życia człowieka w mieście. Hasłem przewodnim jest zaproponowana przez Jana Pawła II idea „miasto na miarę człowieka”, która zakłada podporządkowanie struktur i działań miasta oczekiwaniom jego mieszkańców. Oznacza więc potrzebę tworzenia takiej przestrzeni, w której każdy będzie czuł się gospodarzem współodpowiedzialnym za miasto, a nie jego anonimową częścią.
W najbliższych miesiącach pragniemy poświęcić uwagę zależnościom między różnymi formami ubóstwa a aktywnością i społecznym zaangażowaniem warszawiaków. Szczególnie interesuje nas ubóstwo ukryte, które narusza godność człowieka tj. uniemożliwia mu udział w kulturze i życiu społecznym, atomizuje, zamyka w świecie bez nadziei. Tegoroczną edycję pragniemy podsumować publikacją „Więzi społeczne w metropolii warszawskiej – case study budowania podmiotowości mieszkańców miasta”.
Więcej informacji o projekcie: https://www.centrumjp2.pl/nauka/miasto-dialogu/
WSPÓŁORGANIZATOR: Fundacja Konrada Adenauera
PARTNER: Redakcja „Międzymiastowo” portalu opinii Klubu Jagiellońskiego
