W czwartek, 5 kwietnia, w hospicjum Caritas przy Krakowskim Przedmieściu 62 odbyła się wielkanocna lekcja historii. To pierwsze spotkanie z cyklu „Spotkania z historią”, które poprowadziła Maria Zima – studentka IV roku historii na UKSW. Temat spotkania dotyczył tradycji i obyczajów wielkanocnych w dawnej Polsce.
W czasie wystąpienia Marysia poruszyła zagadnienia dotyczące pochodzenia i znaczenia Świąt Wielkiej Nocy. Oczywiście zrobiła to w niekonwencjonalny sposób. Przedstawiła zwyczaje i tradycje, które do dzisiejszych czasów nie przetrwały. Ciekawostek było mnóstwo. Święta Wielkanocne to najstarsze i zarazem najważniejsze święto dla chrześcijan, obchodzone od II wieku. Wielkanoc to symbol zwycięstwa życia nad śmiercią. Towarzyszą jej liczne obrzędy, do których przywiązywano dużą wagę w czasach staropolskich.
Świąt oczekiwano z ogromną radością. Poprzedzał je, o wiele bardziej surowy niż dziś, Wielki Post, w czasie którego jedzono ubogo, rezygnowano z zabaw, a nawet śmiania się. W dawnych czasach do robienia palm wykorzystywano gałązki wierzby, symbolu odrodzenia. Wtedy też wierzono, że połykanie w tym dniu bazi, leczy gardło. Wielki Tydzień był okresem porządków. Na wsiach bielono chałupy, ich ściany zdobiono zielonymi gałązkami, porządkowano obejścia. W Wielką Środę kukłę, która uosabiała Judasza, zrzucano z kościelnej wieży i topiono jak marzannę. Zwyczajem obowiązującym w Wielki Czwartek było obmywanie nóg dwunastu biedakom lub starcom, na podobieństwo gestu Chrystusa w dniu Ostatniej Wieczerzy. W archikatedrze czynił to prymas. Pogrzeb żuru i śledzia, czyli potraw które w okresie Wielkiego Postu jadano codziennie, jest z kolei tradycją wielkopiątkową. Przygotowywanie niektórych potrawy rozpoczynano już na trzy tygodnie przed świętami. Kobiety, które w Wielką Sobotę wyrabiały ciasto na chleb, oblepionymi rękoma obejmowały drzewa owocowe, by te dały obfite plony.
Marysia w swej wypowiedzi poruszyła jeszcze wiele ciekawych zagadnień, dotyczących obchodów m.in. śmigusa-dyngusa, czy zwyczaju rozbijania jajek oraz przyśpiewek wielkanocnych. Kogo nie było, niech żałuje.
Wystąpienie spotkało się z dużym zainteresowaniem ze strony pacjentów. Pod koniec słuchacze otrzymali wielkanocne prezenty – czekoladowe zające i jajka. Podopieczni czekają już na kolejne prelekcje. Co będzie ich tematem? To już niespodzianka.
