- Młodzi, nie lękajcie się świętości! Wzbijajcie się na wysokie szczyty, bądźcie pośród tych, którzy pragną osiągnąć cele godne synów Bożych. Orędzie na VI Światowe Dni Młodzieży, 15.08.1990 r.
- Bóg […] pragnie, aby wszyscy byli święci! Młodzi Przyjaciele, miejcie świętą ambicję być świętymi, tak jak On jest święty! Orędzie na XV Światowe Dni Młodzieży, 29.06.1999 r.
- Czy dziś można być świętym? Gdybyśmy mieli liczyć wyłącznie na ludzkie siły, cel ten rzeczywiście zdawałby się nieosiągalny. Orędzie na XV Światowe Dni Młodzieży, 29.06.1999 r.
- Tak jak sól nadaje smak pożywieniu i jak światło oświeca ciemności, tak świętość nadaje pełny sens życiu, czyniąc je odblaskiem chwały Bożej. Orędzie na XVII Światowe Dni Młodzieży, 25.07.2001 r.
- Wszyscy jesteśmy wezwanie do świętości i tylko święci mogą odnowić ludzkość. Orędzie na XX Światowe Dni Młodzieży, 6.08.2004 r.
- Świętość wydaje się celem trudnym, osiągalnym tylko dla ludzi zupełnie wyjątkowych albo dla tych, którzy odrywają się całkowicie od życia i kultury danej epoki. W rzeczywistości świętość jest darem i zadaniem zakorzenionym w chrzcie i bierzmowaniu, powierzonym wszystkim członkom Kościoła w każdej epoce. Jest darem i zadaniem dla świeckich tak samo jak dla zakonników i kapłanów, w sferze prywatnej, tak jak w działalności publicznej, w życiu zarówno jednostek, jak rodzin i wspólnot. Orędzie na XIII Światowe Dni Młodzieży, 30.11.1997 r.