Logo Centrum Myśli Jana Pawła II

Jarosław Kupczak OP, Dar i komunia

Niedawno wydana książka Jarosława Kupczaka OP jest pozycją niezwykłą, unikalną na rynku polskim (i nie tylko), oraz ze wszech miar godną polecenia.


J. Kupczak

Dar i komunia.
Teologia ciała w ujęciu Jana Pawła II

Znak, Kraków 2006





Po pierwsze, autor pisze o ciągle mało w Polsce znanej teologii ciała Jana Pawła II, która według przewidywań George’a Weigla wybuchnie jak „teologiczna bomba zegarowa” w trzecim tysiącleciu. Jak widać, o. Kupczak postanowił wpisać się w jeszcze nie tak długą listę tych, którzy przyśpieszają jej eksplozję i, trzeba przyznać, czyni to w sposób porywający czytelnika, przystępny i zachęcający do własnej lektury papieskich katechez środowych o ludzkiej miłości.

Po drugie, autor celnie wyławia najistotniejsze pojęcia teologii ciała już w samym tytule swojej książki. Wydobywając „dar” i „komunię” na plan pierwszy, umiejętnie wpisuje teologię ciała w perspektywę Janowo-Pawłowej i soborowej teologii daru oraz ukazuję wspólnotę (communio) i świat relacji jako centrum życia Boga i największe spełnienie człowieka.

Po trzecie wreszcie, autor niezwykle prosto i atrakcyjnie pokazuje głębię filozoficznej rewolucji, która dokona się za sprawą Jana Pawła II (być może dopiero teraz nastąpi prawdziwy kopernikański przełom w filozofii?). W przypadku teologii ciała chodzi przecież nie tylko o fascynujące zagadnienie ludzkiej miłości i seksualności, ale także o chyba najatrakcyjniejszą współczesną odpowiedź na dylematy nowożytnej filozofii i jej ponowoczesnej „córki” (nieustanne zmagania z niezakorzenionym podmiotem i jego fatalnymi wewnętrznymi rozdarciami). Książka przybliża wiele innych stanowisk filozoficznych, słusznie osadza argumenty Jana Pawła w szerszym kontekście i mistrzowsko wskazuje inspiracje do poszukiwania podobieństw do pewnych nurtów i filozofów znanych i popularnych obecnie, np. Charlesa Taylora.

Książka o. Kupczaka nie jest streszczeniem teologii ciała, ale świetnym opracowaniem, które skutecznie zachęca do własnej kontemplacji „mowy ciała” i pełnego nadziei oczekiwania na bliskie, całkowite i oszałamiające przebóstwienie nowego człowieka. Jednym zdaniem, ukazuje trudne nauczanie Jana Pawła II jako radosną pieśń zachwytu nad Boskim stworzeniem.

dr Aneta Gawkowska
Instytut
Stosowanych Nauk Społecznych UW

Recenzja książki ukazała się także w miesięczniku WIĘŹ
(tekst udostępniony dzięki życzliwości Redakcji)
Papież i małżeńska mowa ciała

Opublikowano 04.11.2007

ZOBACZ RÓWNIEŻ

Prawa człowieka powinny być nie tylko gwarantowane przez państwo, ale wynikać z potrzeby każdego z nas. A co w sytuacji, kiedy w społeczeństwie zabraknie dojrzałości i kompetencji moralnych?
O tym, że czas to najcenniejsza rzecz, którą możemy dać drugiemu człowiekowi. Poczucie samotności i bycia niepotrzebnym jest dojmującym doświadczeniem. Można je zażegnać poprzez relację dwojga ludzi
Tematyczne wieczory filmowe i podcasty pod hasłem „Człowiek w Centrum” przygotowaliśmy dla Was w grudniu w związku z obchodami Tygodnia Praw Człowiek

Klikając „Zgadzam się” udzielasz zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych dotyczących Twojej aktywności na naszej witrynie w celach analitycznych, zapewnienia prawidłowego działania funkcjonalności z serwisów społecznościowych oraz serwerów treści. Szczegółowy opis celów i zakresu przetwarzanych danych znajdziesz tutaj.