Logo Centrum Myśli Jana Pawła II

Inkubator Miłosierdzia 2010/2011 – zaczynamy!

Czwartek, 28 października, dochodzi godzina 17.00. Do sali w Centrum Myśli Jana Pawła II przy ulicy Foksal 11 zaczynają schodzić się wolontariusze. Widok samych radosnych twarzy napawa optymizmem i zapala do pracy. Kwadrans studencki okazuje się konieczny, ale by nie marnować czasu, prosimy przybyłych o… wycinanie papierowych kół. Na razie jednak nie zdradzamy celu – po co psuć niespodziankę? Zaczynają się też pogaduszki przy kawie, herbacie i ciasteczkach.

Kiedy pierwsze lody zostają przełamane, nadchodzi czas, by spotkanie trochę ubarwić. Dosłownie. W sali czekają przygotowane biała plansza i różnobarwne plakatówki. Farbkami trzeba pomalować sobie dłonie, by potem wykonać odciski na kartonowej powierzchni. Okazuje się, że to świetna zabawa! W niedługim czasie tablicę pokrywają kolorowe łapki: niebieskie, czerwone, pomarańczowe, zielone – niekiedy układające się w wielobarwne kompozycje. Tu i tam pojawiają się też inne wzorki. Śmiechu mamy przy tym co niemiara!

foto

Kolejny punkt programu to wzajemne poznawanie się. Pomaga nam w tym gra w dziennikarza. Każdy z uczestników spotkania jest wzięty w krzyżowy ogień pytań albo sam się przedstawia. Dzięki temu oryginalny sposób dowiadujemy się o sobie nowych interesujących rzeczy. Następnie gramy w zapamiętywanie swoich imion, a rezultaty skrupulatnie sprawdzamy. Nasze śmiechy rozchodzą się po całym Centrum!

Po takie dawce emocji znów chwila oddechu. Słychać gwar śmielszych już rozmów. Panuje naprawdę miła atmosfera. Jesteśmy coraz bardziej siebie ciekawi, poznajemy się.

foto

Wreszcie nadchodzi pora na część bardziej formalną, co nie znaczy – nudną! Piotrek, Justyna, Gosia i Ewa, za pomocą kolorowych plansz i zdjęć, prezentują wolontariuszom, jakie propozycje ma dla nas Centrum na rok akademicki 2010/2011, a także opowiadają o projektach przeprowadzonych w zeszłym roku i pomysłach na rok bieżący. Są to między innymi warsztaty teatralne dla dzieci z domów dziecka, lekcje języków w połączeniu z poznawaniem kultury różnych krajów, projekt Podziel się talentem i wiele innych. Wyraźnie widać, że prowadzącym nie brak pasji, którą od razu nas zarażają. Tym bardziej że pomaganie innym zawsze przynosi korzyści obu stronom: pomagającym i przyjmującym pomoc. Jesteśmy zapraszani do współpracy przy wymienionych projektach, a także do kreowania nowych. Podajemy nasze dane kontaktowe i deklarujemy chęć zaangażowania. Zapoznajemy się też z listą ośrodków współpracujących z Centrum Myśli Jana Pawła II, które przyjmują wolontariuszy.

Czy to już koniec spotkania? Skądże! Przed nami jeszcze przygotowanie gry planszowej dla dzieci z domu dziecka. Jej koncepcję stworzył Filip. Na ogromnej tkaninie (3×4 metry) odrysowujemy farbami sporej wielkości koła (te, które wycięliśmy na początku spotkania). Każdemu z nich odpowiada wymyślone przez nas zadanie, dodatkowo zilustrowane – trzeba je wykonać po trafieniu na dane pole. Cóż, trzeba przyznać, że z kreatywnością nie mamy problemu. Pomysły są naprawdę interesujące. Każdy pracuje z ogromnym zapałem. I znów świetnie się bawimy.

foto

Niespodziewanie nadchodzi koniec spotkania, a my nadal w niemal pełnym składzie – niesamowicie dumni z wykonanego dzieła! Chętnie sami zagralibyśmy w naszą grę, ale – niestety – farba musi wyschnąć. Umawiamy się jednak, że zagramy następnym razem. To dobry pretekst, by znów się spotkać! Co tym bardziej cieszy, że tworzymy naprawdę ciekawą grupę! Warto lepiej się poznać. Jeszcze tylko wspólne zdjęcie i rozchodzimy się do domów.

To z pewnością był dobry dzień!

Zapraszamy do obejrzenia reszty zdjęć:

–> Galeria

Opublikowano 21.01.2013

ZOBACZ RÓWNIEŻ

Współczesne kino nie odwraca wzroku od problemów starości, choroby i śmierci, ale dalekie jest od religijnej perspektywy – diagnozuje Jakub Majmurek. Zapraszamy do lektury!
Podobnie jak w ostatnich latach, w dniach poprzedzających rocznicę śmierci Jana Pawła II, odchodzimy od prostych, symbolicznych form upamiętnienia papieża
Często patrzymy na złość widząc wyłącznie jej objawy. Zdarza się, że staramy się ją zagłuszyć. Czym ona jest i co może powiedzieć o nas samych?
Rodzicu, szukasz pomocy dla siebie lub dla dziecka? Nauczycielu doświadczasz trudności w relacji z uczniami? Uczniu, coś Cię niepokoi, czujesz się samotny, zagubiony? Nie czekaj. Skorzystaj ze wsparcia

Klikając „Zgadzam się” udzielasz zgody na przetwarzanie Twoich danych osobowych dotyczących Twojej aktywności na naszej witrynie w celach analitycznych, zapewnienia prawidłowego działania funkcjonalności z serwisów społecznościowych oraz serwerów treści. Szczegółowy opis celów i zakresu przetwarzanych danych znajdziesz tutaj.