Czy w postmodernistycznej rzeczywistości da się jeszcze obronić wartość osoby? Czy przesłanie chrześcijańskie może być odpowiedzią na niepokoje współczesnego człowieka? Czy ludzie potrzebują Boga i czy Bóg potrzebuje ludzi? Książka „Dialog o wartości człowieka” zachęca do rozmowy na te i podobne ważkie tematy. A przewodnikami po nich stają się nie lada znawcy: Angelo Scola i Giovanni Reale.
A. Scola, G. Reale, Dialog o wartości człowieka, tłum. E. I. Zieliński OFMConv, Centrum Myśli Jana Pawła II, Warszawa 2009.
Dwie wybitne postaci – Angelo Scola i Giovanni Reale – dyskutują w formie platońskiego dialogu o sensie życia w postmodernistycznej rzeczywistości. Czyniąc punktem odniesienia nauczanie Jana Pawła II, podejmują takie tematy, jak ateizm, nihilizm, relatywizm, wolność (i samowola), demokracja, wielokuturowość, pojęcie osoby (przeciwstawione pojęciu indywiduum), cierpienie i śmierć, miłość i piękno. Wreszcie zastanawiają się, jaką odpowiedzią na wyzwania współczesności mogą być wiara, orędzie chrześcijańskie i nauka Kościoła. Zmagają się zatem z niełatwymi zagadnieniami. I choć próżno tu szukać łatwego optymizmu, z łatwością odnajduje się otwarcie na przesłanie nadziei i wiarę w przyszłość.
O autorach
Angelo Scola (ur. 1941) – kardynał, patriarcha Wenecji, doktor filozofii i teologii. Wykładowca Uniwersytetu we Fryburgu oraz Instytutu Badań nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Pełnił funkcję konsultanta Kongregacji Nauki Wiary. Uczeń Hansa Urs von Balthasara.
Giovanni Reale (ur. 1931) – profesor historii filozofii antycznej Katolickiego Uniwersytetu Sacro Cuore w Mediolanie, założyciel Międzynarodowego Centrum Studiów nad Platonem. Autor m.in. pięciotomowej Historii filozofii starożytnej. Uhonorowany tytułem doktora honoris causa przez uniwersytety w Liechtensteinie, Lublinie i Moskwie oraz nadzwyczajnym obywatelstwem Salamanki. Wieloletni przyjaciel Jana Pawła II.
Z recenzji
Książka przepełniona wielką fascynacją osobowością i sposobem myślenia papieża Jana Pawła II, która łączy obydwu autorów, komentujących w formie „platońskiego” dialogu najbardziej istotne kwestie podejmowane przez Wielkiego Papieża: egzystencjalną pustkę dzisiejszego pokolenia, jałowość postmodernistycznego myślenia czy też wielki plan „nowej ewangelizacji” współczesnych „areopagów” kultury i polityki. Autorzy zastanawiają się, jak odzyskać w ludziach papieską fascynacją osobą ludzką […]. Wspaniała panorama współczesnej mentalności na przełomie tysiącleci, naznaczonej wybitnym pontyfikatem. Wysokokaloryczny pokarm duchowy dla „pokolenia Jana Pawła II”.
ks. dr Robert Skrzypczak